Sens zycia - rozmyslanie :]

Czym jest sens zycia - tak wielu sie nad tym zastanawia, czy warto zyc tylko po to by osignac cele sobie postawione, skoro czlowiek wie jak to bedzie, czy to ma sens. Czy to wszystko czego czlowiek nie zdarzyl jeszcze doswiadczyc jest warte tego by zyc, wlasnie po to by to osiagnac. Przeciez zycie daje nam tak bardzo w kosc, skad mozemy miec pewnosc ze bedzie lepiej a nie gorzej. Skad czlowiek moze wiedziec ze nadchodzacy dzien bedzie lepszy od poprzedniego. Tego nikt z nas nie wie, bo przeciez za pare lat moze sie okazac ze skonczymy sie edukowac, zostaniemy na lodzie bez niczego, bez pracy, bez domu, bez rodziny. Ten czarny obraz zycia, moze kazdego z nas dotknac, chodz z kazdym dniem wogole nie dopuszczamy do siebie takich mysli, wciaz zyjemy marzeniami i myslimy ze kiedys wszystko bedzie po naszej mysli. Ale czasami niepostrzezenie moze czlowiek upasc, dosc nisko. Co wtedy zostaje, czy ta wiara w to ze bedzie lepiej ma nas trzymac tylko przy zyciu. Czy zyjemy tylko dla bliskich, a moze dla Boga. Ale kiedy czlowiek wypiera sie Boga odrzuca wiare, czy jest wart tego by zyc, kiedy wszystko inne traci dla niego sens. Nie ma ochoty walczyc juz o swoje marzenia, upada na same dno, stacza sie. Co wtedy, czy zostaje tylko ta najprostrza droga ucieczki, rezygnacji z zycia, przeniesienia sie do lepszego swiata (jezeli taki istenije). Czasami wszytko czlowieka przytlacza i nie widzi innego wyjscia niz smierc - uwolnienie sie od tej ciaglej mekki psychicznej. Czy aby napewno jest to wyjscie, "Trzeba całego życia by nauczyć się żyć" - nie mozna uciekac wiecznie przed problemami, trzeba umiec (nauczyc sie stawac naprzeciwko nich). Wkoncu "najlepsza obrona, jest atak" - trzeba walczyc i zyc. Miec nadzieje ze bedze lepiej. Otaczac sie przyjaciolmi ktorzy zawsze sluza rada i pomocna dlonia. Moze nie warto zyc z powodu tych wszystkich spraw, ale warto to zrobic przynajmniej dla siebie, ciagle walczyc i nie poddawac sie, w chwilach zwatpienia (rozerwac sie, nie myslec). Bo "Sztuka życia to sztuka unikania cierpień". Wlasnie takie dni jak ten kiedy czuje ze sa osoby ktorym zalezy na mnie, sa najceniejszymi chwilami w zyciu. Dlatego warto otaczac sie duza iloscia znajomych "Bo tak wiele mam ile sam innym dam" - oni zawsze w jakis sposob pomoga, potrafia sie odwdzieczyc. Zdarzaja sie tacy ludzie co maja wszystko i wszystkich gdzies, dlatego jesli widzimy ze nie zmieniaja sie postepuja dalej w ten sam sposob warto sie zastosowac do zasady "Jak Kuba Bogu, tak Bog Kubie".